.png)
ტერმინი "სტომატიტი" აღნიშნავს პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის ანთებას. ანთება შეიძლება განვითარდეს ენაზე, ღრძილებზე, ტუჩების შიდა ზედაპირზე ან სასაზე.
აფთოზური სტომატიტი (აფთები): ყველაზე გავრცელებული ფორმა, რომელიც ვლინდება მცირე, მრგვალი, თეთრი ან მოყვითალო წყლულებით, წითელი არეოლით.
ჰერპესული სტომატიტი: გამოწვეულია ჰერპეს სიმპლექსის ვირუსით (HSV). ახასიათებს მტევნისებური წვრილი ბუშტუკები, რომლებიც სკდება და წარმოქმნის წყლულებს.
კანდიდოზური სტომატიტი (რძიანა): გამოწვეულია სოკო Candida albicans-ით. ვლინდება თეთრი ნადებით ენასა და ლოყის შიდა მხარეზე, რომელიც მოცილებისას სისხლდენას იწვევს.
კონტაქტური სტომატიტი: რეაქცია გარკვეულ ქიმიურ ნივთიერებებზე, სტომატოლოგიურ მასალებზე ან საკვებზე.
სტომატიტის განვითარებაში მონაწილეობს მრავალი ფაქტორი, მათ შორის:
ინფექციები: ვირუსები (ჰერპესი, ჩუტყვავილა), ბაქტერიები, სოკოები (კანდიდა).
ტრავმა: კბენით, ბასრი საკვებით ან არასწორად დაყენებული პროთეზით გამოწვეული დაზიანება.
ალერგია: ალერგიული რეაქცია საკვებზე, წამლებზე, კბილის პასტაზე (განსაკუთრებით ნატრიუმის ლაურილ სულფატზე) ან მეტალის შემცველ სტომატოლოგიურ მასალებზე.
ორგანიზმის დაქვეითებული იმუნიტეტი: ქრონიკული დაავადებები, სტრესი, ჰიპოვიტამინოზი (განსაკუთრებით B ჯგუფის ვიტამინების დეფიციტი), რკინის ან ფოლიუმის მჟავის ნაკლებობა.
პირის ღრუს ჰიგიენის დარღვევა: არასაკმარისი ან არასწორი ჰიგიენა.
ქრონიკული დაავადებები: კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაავადებები, დიაბეტი, აუტოიმუნური დაავადებები (მაგ. კრონის დაავადება).
სიმპტომები დამოკიდებულია სტომატიტის ტიპზე, მაგრამ ზოგადი ნიშნებია:
ტკივილი: წვა, ჩხვლეტა ან მწვავე ტკივილი ჭამის, საუბრის ან კბილების გახეხვის დროს.
წყლულები და დაზიანებები: წვრილი ან მსხვილი მრგვალი/ოვალური წყლულები თეთრი ან მოყვითალო ცენტრით.
სიწითლე და შეშუპება: ლორწოვანის გაწითლება და ანთება.
სისხლდენა: ღრძილების ან დაზიანებული უბნის სისხლდენა შეხებისას.
მომატებული ნერწყვდენა.
ზოგადი სიმპტომები (ჰერპესული სტომატიტის დროს): ცხელება, ლიმფური კვანძების გადიდება, საერთო სისუსტე.
მკურნალობის გეგმა დგინდება სტომატიტის გამომწვევი მიზეზის მიხედვით.
ადგილობრივი ანესთეტიკები: ტკივილის შესამსუბუქებლად გამოიყენება სპეციალური გელები ან ხსნარები (მაგ. ლიდოკაინის შემცველობით).
ანტისეპტიკური სავლები: ქლორჰექსიდინის შემცველი ან სხვა ანტისეპტიკური სავლები პირის ღრუს ინფექციის გასაკონტროლებლად.
სოკოს საწინააღმდეგო საშუალებები: კანდიდოზური სტომატიტის დროს ინიშნება ანტიმიკოზური პრეპარატები (როგორც ადგილობრივი, ისე სისტემური).
ანტივირუსული პრეპარატები: ჰერპესული სტომატიტის დროს გამოიყენება ანტივირუსული საშუალებები (მაგ. აციკლოვირი).
კორტიკოსტეროიდული მალამოები/გელები: აფთოზური წყლულების ანთებისა და შეხორცების დასაჩქარებლად (ინიშნება მხოლოდ ექიმის რეკომენდაციით).
იმუნიტეტის გაძლიერება: ვიტამინებისა და მინერალების მიღება (B12, ფოლატი, რკინა), თუ მათი დეფიციტი დადასტურდა.
ზედმიწევნითი ჰიგიენა: კბილების რეგულარული და სწორი გახეხვა, კბილთაშორისი ძაფის გამოყენება.
სწორი კვება: რაციონიდან გამორიცხეთ ძალიან ცხარე, მჟავე, მარილიანი და უხეში საკვები, რომელიც აღიზიანებს ლორწოვანს.
მოერიდეთ ალერგენებს: თუ იცით, რა იწვევს კონტაქტურ სტომატიტს, მოერიდეთ ამ ნივთიერებას.
სტრესის მართვა: სტრესი სტომატიტის ხშირი გამომწვევი ფაქტორია.
მნიშვნელოვანია: თუ სტომატიტის სიმპტომები 7-10 დღეზე მეტ ხანს გრძელდება, გაქვთ მაღალი სიცხე ან წყლულები ხშირად მეორდება, აუცილებლად მიმართეთ სტომატოლოგს ან თერაპევტს. მხოლოდ ზუსტი დიაგნოზი უზრუნველყოფს სწორ და ეფექტურ მკურნალობას.
დიღმის მასივი, ლუბლიანას #13
dentalmedicus@gmail.com
596 66 56 56
© DentalMedicus. All Rights Reserved.
Developed by Webtec